Sunday, June 13, 2010

इकडे तिकडे चोहीकडे साध्या सायकल वरून सगळीकडे ch4


घाटानतर गाव आहे उ,ड. येथे "उकड' (मिळत) नाही. उकाडाही नाही. कोणाकडे कसलाच उकाडा लावता येत नाही. साधा चहाचाही उकाडा (रोख) लावता आला नाही ह्णहणून थोड वाइलट वाटल. यानतर बरेच चढ आणि खि"डी आहेत. अप्तपासाहेब सायकलवाङ्कयाने सागितले होते की, बेळगाव नतर "घसारा' एयाह्नमाण खर ठरल, ते पुढे दिसेलच. नतर एका गावी पाणी फारच सुदर होते. आतापयॄतअया या ह्नवासात तर अह्नतिमच!
इकडे आएयामAये पुङ्घकळ ठिकाणी ङ्मयवहार दिसला. बेळगावजवळ सुमारे 4 - 5 म्रलावर जोराचा पाऊस व जोराचा वाराही लागला. अशी ह्नथमच एकदम वेळ आली. इतका जोराचा वारा होता की रिकामी ब्रलगाडी उडून जाइलल. एक ब्रलगाडी तेथे उभी होती ती अया दिशेला उभी होती एयाहख़न दुसङ्खयाच दिशेला ती वाङ्खयाने वळली. पण अशा जोराअया वादळी पावसातही गमत वाटली. सङ्गिचे हे साश्र्लदयल अखड पिऊन बेहोष ङ्महाव, हे लेणे लेवून नटाव! सभोवतालचा निसगल पाहख़न साथल वाटल. हे या पजलधय ऋतूतच शक्ष्य आहे. एयाची खरी गोडी आह्णहालाच माहित की अयात आह्णही तहान भूक श्रम विसरलो. बेळगावजवळ काकती गाव आहे व बेळगावी काकती वेस नावाचा भाग आहे. तेथे आह्णहाला ह्ना. क. ब. निकुब याना भेटायचे होते. एयाचा पखाा शोधता शोधता खुज
चि. सुहास निकुबच मीय%या सुड्ढीत शाळेत जाताना भेटला. मा. क. ब. निकुब, 4036 काकती वेस कि"वा लि"गराज कालिेज, मराठीतील सुमसिज कवि, याची 12 मे 1964 गोमतकमीये कवळे येथील शातादुगाल येथे ओळख झाली. आता पाहमणचाराचा योग आला. ते घरात नसूनहि सा-. वहिनींनी ओळख नसतानाहि काहीहि अवििास न दाखवता आमचे जोरदार वागत केले. मा. कवि"ना 12 ते 5 काह्यलेज असते. ते 5 नतर आले. एयानाहि गोङ्मयाचे फोटो दाखवले. आह्णही पोहोचङ्कयावरहि सा्र. वहिनींनी चहा केला व पुधहा सर आङ्कयावरहि केला. बाहेर जाएयापूर्वी पोहे खा,े. जवळच 1-2 म्रलावर पातळासाठी सुह्नसिज असलेल शहापूर आले. सरानी माश्र्लट अबू, ्रवाङ्कहेर, धारवाड, ह्णह्रसूर, बेंगलोर, जोग ह्नपात, गोकाक याची माहिती दिली.
बेळगावात काही लोकानी सागितले की ह्णहणे जोगचे चारही ह्नपात एकख होतात एयामुळे काही मजा येत नाही. ते निखालस खोटे ठरले हे पुढे दिसून येइललच. राखी गादीवर सुदर झोप मिळाली. सराकडे आह्णहाला फार आग्रुहाने वाढले. येथे रोड मह्यप आह्यफ इडिया मिळविएयाचा ह्नयएन केला. पण ङ्मयथल. आज येथील "समाचार पेपरला मुलाखत दिली. येथेच आह्णही सन हह्यट कङ्महर ह्णहणजेच पावसाने डोके न भिजएयासाठी 1। ज्ज्पयाअया ऐवजी 1 ज्ज्पयात दोन शिरैंाणे घेतली. (कधसेशन - सायकल टुर्रिैंट ह्णहणून) या शिरैंाणामुळे आह्णहाला किती तरी वेळ सतत भिजूनही पावसाचा खास न होएयास मदत झाली. मोठी वाह्यटर ह्नूफ पिशवी दुर्ज्ज्ैंत केली. तीहि फं 50 प्रशात. सएकार उपाहारगह पाहिले. तेथे थोडह्ला गप्तपा झाङ्कया. दखा मदिर, गणेश मदिर पाहिले, फिरलो, मा्रज केली. राखी वहिनींशी खूप गप्तपा केङ्कया. एया व भाऊ (कवि) नाशिकचे असङ्कयामुळे र्जौंतच मजा आली कारण नाशिकचा व माझा बालपणापासूनचा फार सबध आहे.
पाटी (नेम प्तलेट) रगवून आली. झजजछअ (खछऊखअ) थजठङऊ ढजणठ ऋठजच 23 गणछए 1964.(तारखेची अह्यडिशन ऐन वेळची होती पण ती फारच उपयुं झाली. एका पाटीवर 23/6/64 असे लिहिणे भाग पडले.) या पाटीचा उपयोग किती झाला ह्णहणून सागू! पाटी बनवणाङ्खया मुलाने पाटीअया ह्नएयेक पखयाचे 55 प्रसे मागितले. पण इतके कमी प्रसे सागितङ्कयाबजल मुलाचे वडिलाना खूपच आञ्च्यल वाटले. बर झाल ते सकाळी नङ्महते. पण एयानी "ह्नवास सुखाचा होवो' अस ह्णहटल. बोडलसश्र्न वाळएयासाठी राखी घरात ठेवले नि सकाळी वाळङ्कयावर ह्नभाकरने एयाअया गाडीला पुढे व माअया गाडीला मागे तारेने घड्ढ आवळून बाधले. ह्नभाकरची पाटी हमबळीला सायकलवाङ्कयाकडून चागली घड्ढ बसविली. पाटह्ला लाल रगाअया होएया व एयावर पाढङ्खया रगाने वरील मजकूर लिहिला होता. या पाटह्लाचा विशेषत: माअया पाटीचा सवलख फार उपयोग झाला. बेळगावलाच प्तलर्ह्यिैंटकच कापड आणल व एयाअयाच आह्णही पिशङ्मया कज्ज्न आमअया पिशङ्मयाना घातङ्कया.
बेळगाव येथे किखाूरची राणी चममा हिचा, गावात फिरताना ब्रुास्झ धातुचा अिाज्ज्ढ भङ्मय पुतळा पाहिला.
सकाळी 4।।। ला उठून निघताना श्री, सा्र व श्रीकात निकुब याचा निरोप घेतला. एयाचा मुलगा सुहासने वाह्यटर कलरने र्ैंवर्हैंते काढलेली दोन चिखे आठवण ह्णहणून दिली आहेत. निघताना ह्नभाकरने सराची सही घेतली. वहिनी ह्णहटङ्कया, "सभाळून जा' - निकुब सर ह्णहणाले, "पाऊस आला तर थाबत जा.'
बेळगाव हमबळी र्रैंता ह्नथम सापडेना. ह्नथम वारा थोडासा ठीक नङ्महता. पण वनश्री सुदर होती. हिरवीगार शेत दिसत होती. आतापयॄतअया ह्नवासात नि सपूणल सफरीत बेळगाव हमबळी 60 म्रलाचा ह्नवास उखाम वाटला. पुङ्घकळ वेळा र्रैंता उतरणीचा असे. पण ते उतार उतरायला खासदायक नङ्महते. बेळगाव नतर बागेवाडी मोठे गाव आहे. नतर चार हमबळी नावाची गावे लागली. येथे एका उपाहारगहात आह्णही चहा घेऊन निघालो. तेङ्महा आपङ्कयाला कोणी बोलावतय अस वाटल व ते खर ठरल. माअया गाडीअया पाटीमुळे हे घडले. एका दुसङ्खया हाह्यटेलवाङ्कयाने खास बोलावून आह्णहाला चहा, पोळी, भाजी इएयादि आणि मु्रूय ह्णहणजे उखोजन दिल. गप्तपा झाङ्कया, सवल गाव जमा झाला, ह्णहणून अशा पहिङ्कया अनुभवाअया वेळी आह्णही थोडे बावरलो. फार मजा आली. बागेवाडी गावावज्ज्न जाताना बजाज मधील पेंटि"ग सेक्ष्शनमAये (माचल 63) असलेङ्कया बागेवाडी आडनाव असलेङ्कया माणसाची सहज आठवण झाली आणि काय आञ्च्यल या हाह्यटेलवाङ्कयाअया डायरीत बागेवाडीने लिहिलेला नाव पखाा होता. आह्णही एया डायरीत आमचे नाव पखाा दिले. एयानीहि पख पाठवायला सागितल. आह्णही नतर श्रीयुत काकडे याना व या हाह्यटेलवाङ्कयाला पख पाठवल होत. हा फार निराळाच अनुभव आहे. पण यानतर 1चितच हाह्यटेलवाङ्कयानी भोजन दिल. हे हाह्यटेलवाले सायकलने एकदा मुबइलला गेले होते.

No comments:

Post a Comment